Қосымша тағамға шырынды енгізу: қалай, қашан және қанша?
Шырындар дәрумендер мен минералдардың табиғи қайнар көзі болып саналады. Қазіргі мамандар ескі тәсілдерді қатаң сынға алып, кем дегенде алты, тіпті он екі айға дейін балаға шырын бермеуге кеңес береді. Балаға қанша жасынан бастап шырын беруге болады және оларды тым ерте енгізу несімен қауіпті?
Нәрестенің шырын дәмін алғаш рет татып көруі
Қазіргі педиатрлар балаға басқа өнімдердің дәмін татып көргеннен кейін ғана шырын беруді ұсынады. Егер бала емшек ембесе, анасы оны енгізу емшек сүтінің немесе қоспаның мөлшеріне әсер етпейтініне көз жеткізуі керек. Яғни, шырынды 6 айдан кейін ғана беру керек.
Алайда, тіпті осы жаста шырынның көп пайдасы жоқ екенін ескере отырып, оны бір жастан кейін берген дұрыс. Американдық педиатрия академиясы жеміс шырындары он екі айға дейінгі балалардың теңдестірілген рационында ешқандай рөл атқармайды деген пікірде.
Бірақ оларды пайдалану теріс салдарға әкелуі мүмкін:
тісжегі дамуының жоғары қаупі;
баланың асқазан-ішек жолының жетілмегендігіне байланысты асқорыту бұзылыстары (диарея, іштің кебуі, метеоризм);
болашақта семіздіктің болу ықтималдығы.
Жеміс-жидекті қосымша тағамды неден бастау керек?
Егер жалпы, жемістер жайлы айтар болсақ, оларды балалар мәзіріне шырын емес, езбе түрінде енгізген әлдеқайда пайдалы. Езбе құрамында асқорытуға және жеміс қышқылдарының жақсы сіңуіне ықпал ететін өсімдік талшықтары бар. Жеміс езбесін 6-7 айда екінші немесе үшінші қосымша тағам ретінде енгізе аласыз.
